ကြက်သွန်နီသည် အပူအအေးသင့်တင့်သော ရာသီဥတု ကိုနှစ်သက်သည်။ သာမန်အားဖြင့် အပူချိန်သင့်တင့်ပြီး နေ့တာရှည်ပါက ဥတုဖြစ်ပေါ်မှုကို အားပေးသည်။ အပူချိန်သည် ပန်းခိုင်ထွက်ခြင်းကို စိုးမိုး၍ (၁၀-၆၀) စင်တီဂရိတ်တွင် နေ့တာ(၉)နာရီမှ (၁၂)နာရီရရှိပါက ပန်းပွင့်ပြီး အစေ့တည်စေသည်။
ပျိုးထောင်ခြင်း
ကြက်သွန်နီ တစ်ဧက စိုက်ပျိုးရန်အတွက် ပျိုးခင်းသည် (၀.၅)ဧကရှိရမည်။ မျိုးစေ့များကို ညီညာစွာ ကြဲပက်ပြီး လည်းစိုက်ကြသည်။ ပေါင်းလိုက် လွယ်ကူစေရန် အတန်းလိုက် စိုက်သင့်သည်။ စိုက်ပြီးသော မျိုးစေ့များကို နွားချေးမှုန့် ပါးပါဖြူးပြီး သဲကြမ်းဖြင့် ပြန်လည်ဖုံးအုပ်ပေးပါ။ မျိုးစေ့အညှောင့်ပေါက် ညီညာစေရန် ကောက်ရိုးဖြင့် ပါးပါးဖုံးအုပ်ပေးရမည်။ ပျိုးသက်တစ်လခန့် ရှိလျှင်(၃×၁၈) ပေအရွယ်ပျိုးဘောင် တစ်ဘောင်လျှင် ယူရီးယား နို့ဆီဗူးတစ်ဝက်ကို ရေ(၈)ဂါလံတွင် ဖျော်၍လောင်းပေးပါ။
မျိုးရွေးချယ်ခြင်း
ရွေဖလား၊ ဘောင်စောက်၊ သပိတ်လုံး၊ မင်းတုံး ဥမွှာမျိုး နှင့်ကျော်မင်းမျိုး စသည့်ဒေသမျိုးများမှ ရွေးချယ်စိုက်ပျိုး နိုင်သည်။(၁)ဧကအတွက် (၁)ပြည်လျှင်အလေးချိန် (၇၈-၈၀) ကျပ်သားရှိသည့် မျိုးစေ့(၂-၄)ပြည်ခန့် သုံးသင့်ပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ၂၀၀၇ခုနစ်မှစ၍ စပ်မျိုးကြက်သွန်နီများကို တင်သွင်းပြီး စိုက်ပျိုးလာကြသည်။ စပ်မျိုးများမှာ ပလက်တီနမ်၊ လူစီဖာ၊ဖလဲ နှင့်အိုးရီးယင့် တို့ဖြစ်သည်။
မြေပြုပြင်ခြင်း
ရွေ့စိုက်ပြီးချိန်မှ စ၍ကြီးထွားမှု နှေးသောသီးနှံဖြစ်သည့် အတွက် ပေါင်းမြက်မနိုင်လျှင် တစ်ခင်းလုံး ပျက်စီးတတ်သည်။ ပေါင်းမြက် ကြိုတင်နှိမ်နှင်းရန် အတွက်ထယ်အကြိမ်ကြိမ် ထိုးရသည်။ ထယ်ရေးပြီးက ထွန်ရေးညက်အောင် ထွန်၍ကြမ်းရိုက်ပြီး ဘောင်စနစ်ဖြင့် လည်းကောင်း၊ ကန်သင်းဖော်၍ လည်းကောင်း စိုက်ပျိုးကြသည်။ ကြိုက်နှစ်သက်သော မြေချဉ်ငံဓါတ် မှာ(၆-၇)ဖြစ်ပါသည်။
စိုက်ပျိုးခြင်း
စိုက်ခင်းအား မြေပြုပြင်ပြီးပါက (၂)ပေအကျယ် ထယ်ကြောင်းဖော်ပြီး၊ ဘောင်ပြုလုပ်ပေးရပါသည်။ ထယ်ကြောင်းထဲတွင် ကျနေသော မြေစာများကို ကောက်၍ဘောင်တင် ပေးရသည်။ ကန်သင်းဖော်ပြီး စိုက်မည်ဆိုပါက (၉×၆)ပေ ကျင်းများဖွဲ့ရသည်။ ထိုစနစ်ကို ရေသွင်းစိုက်စနစ် ဖြစ်သည့်အတွက် ရေသွင်းမြောင်းများကို နှစ်ကျင်းကျော် တစ်မြောင်းဖောက်ပေးပါ။ ပင်ကြား၊တန်းကြား အကွာအဝေးမှာ (၃×၄)လက်မဖြစ်၍ တစ်ဧကလျှင် အပင်ဦးရေ (၂)သိန်းခွဲမှ (၃)သိန်းဝင်အောင် စိုက်ပျိုးရပါသည်။
မြေသြဇာထည့်သွင်းခြင်း
တစ်ဧကလျှင် ယူရီးယား(၂)အိတ်၊ တီစူပါ(၂)အိတ်၊ ပိုတက်ရှ်(၁)အိတ်နှင့် နွားချေး(၁၀-၁၅)တန် သုံးသင့်သည်။
အပင်ပြုစုခြင်းအပင်ပြုစုခြင်း
ကြက်သွန်ခင်းသည် မစိုလွန်း၊ မခြောက်လွန်းသော အခြေအနေတွင် အမြဲရှိနေရန် လိုသည်။ ရေသွင်းချိန်ရောက်၊ မရောက်ကို ကြက်သွန်ပင် အခြေအနေကိုကြည့်၍ သိနိုင်သည်။ ကြက်သွန်ပင် ရေငတ်ပါက အရွက်များ ပြာမှိုင်းပြီး နွမ်းခွေလာသည်။ မြေအလွန် ခြောက်အောင်ထားပြီး ရေသွင်းက ကြက်သွန်ခွံ အက်ကွဲတတ်သည်။ ပုံမှန်အားဖြင့် တစ်ပတ်လျှင် တစ်ကြိမ် ရေသွင်ပေးရသည်။ ရာသီပူပြင်းပါက (၄-၅)ရက်ခြား တစ်ကြိမ်ရေပေးသွင်းရန်လိုသည်။ အရွက်များ စတင်ကျလာချိန်တွင် ရေပေးသွင်းခြင်းကို ရပ်လိုက်ရမည်။
မြေသားပေါ် မူတည်ပြီး ရေသွင်းချိန် (၅)ကြိမ်မှ (၈)ကြိမ်ထိရှိရပါမည်။ လှေးပိုး၊ပျပိုး၊ ခါးရိရောဂါ၊ တောက်တဲ့မြီးရောဂါတို့ ကျရောက်တတ်သည်။ အပင်စုပ်ပိုး ကျရောက်မှု အခြေအနေပေါ် မူတည်ပြီး ပင်လုံးပြန့် ပိုးသတ်ဆေးဖြင့် ပက်ဖျန်းကာကွယ် နှိမ်နှင်းပါ။ မှိုရောဂါကျရောက် နိုင်သည့်မိုးအုံ့ခြင်း၊ မိုးဖွဲဖွဲရွာခြင်း စသော ရာသီဥတု ဖောက်ပြန်မှုရှိပါက သင့်တော်သော မှိုသတ်ဆေးဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ပါ။
နှုတ်သိမ်းခြင်းနှင့် အထွက်နှုန်း
အမြိတ်စားအတွက် စိုက်ပါက ကြက်သွန်ဥ ငယ်စဉ်ခဲတံလုံးခန့် အရွယ်ရှိလျှင် လက်ဖြင့်ဆွဲနှုတ် ယူနိုင်သည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် ကြက်သွန်မြိတ် (၁)ပိသာလျှင် အရွယ် (၃၅)ကျပ်သား၊ ဥအလေးချိန် (၆၅) ကျပ်သားရှိပါက ကြက်သွန်မြိတ် အဖြစ်နုတ်ရောင်းနိုင်ပါသည်။ ဥကြီးအတွက် ရိတ်သိမ်းပါက အရွက်၏ (၁၅-၂၅)ရာခိုင်နှုန်း ခြောက်လာလျှင် လက်ဖြင့်ဆွဲနုှတ် ရိတ်သိမ်းနိုင်သည်။ အရွက်များအားလုံး ခြောက်မှရိတ်သိမ်းက မြေကြပ်၍ လက်ဖြင့်နုတ်ယူရန် မလွယ်ကူချေ။ အမြစ်များသောကြောင့် ရောင်းပန်းလည်း မလှပေ။ ဥများကိုနုတ်ပြီးလျှင် ပြီးချင်းအရွက်ကို မဖြတ်ပဲတစ်ပါတ်ခန့် အရိပ်အောက်တွင် ထားပါ။ ထို့နောက်အရွက်ကို (၂)လက်မခန့် ချန်ဖြတ်ပြီး လေဝင်လေထွက် ကောင်းသောအရိပ် အောက်တွင်သိုလှောင်ပါ။ ပျမ်းမျှတစ်ဧကလျှင် (၈၀၀၀-၁၀၀၀၀) ထိထွက်နိုင်သည်။
မျိုးမရောရန် ထားရှိရမည့် အကွာအဝေး -FS -၁၀၀၀မီတာ (CS -၅၀၀မီတာ)
ကွင်းဆင်းစစ်ဆေးခြင်း အကြိမ်ရေ -၄ ကြိမ်မျိုးစေ့ စံချိန်စံညွန်းများ
အညှောင့်ပေါက်မှု ရာခိုင်နှုန်း -၇၀%
သန့်စင်မှု ရာခိုင်နှုန်း -၉၈%
ရေးသားပြုစုသူ - ကောင်းမြတ် (၂၀၀၂၊ ရေဆင်း)
CPP Fertilizer Company ကြော်ငြာ
ဟာမိုဇင်းပလပ်(စ်)
ဟော့(ပ်)ရိုး(လ်)
ကောင်စယ်
အီမီဒါနေး(လ်)
ပေါ်စီလန်