နဂါးမောက်စိုက်ပျိုးခြင်း - ဦးကျော်နိုင် (အပိုင်း ၅/၅)

ကိုယ်တိုင် စိုက်ပျိုးခြင်းရာမှ ရရှိသော အတွေ့အကြုံများကို စာဖတ်သူတို့ သိရှိစေရန် ပြန်လည် ဝေမျှ ထားသော ဆောင်းပါးကောင်း တစ်ပုဒ် ဖြစ်ပါသည်။

နဂါးမောက်သီးကို ရာသီမဟုတ် သီးစေခြင်း ။ ။ နဂါးမောက်သီးကို ရာသီအလိုက် မဟုတ်ဘဲ အခြားခြံများတွင် မသီးမပွင့်သော အချိန်တွင် ပွင့်စေသီးစေ ရန်အတွက် နည်းစနစ်များကို တွင်ကျယ်လွယ်ကူစွာ တွေ့ရခဲပါသည်။ ထိုင်ဝမ်ရှိ စိုက်ပျိုးရေးခြံများတွင် လျှပ်စစ်မီး ကို အသုံးပြု၍ နေ့ည အလင်းအမှောင် ပြောင်းလဲပေးခြင်းဖြင့် ရာသီမဟုတ်ဘဲ ပွင့်စေသီးစေပါသည်။ ည (၁၀) နာရီ မှ မနက် (၂)နာရီအတွင်း ၁၀၀ ဝပ်မီးလုံးများကို ၁.၂မီတာမှ ၁.၅မီတာခြား၍ အမြင့် ၁.၈မီတာခန့်တွင် ထွန်းပေးခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ရာသီမဟုတ်ဘဲ သီးသော နဂါးမောက်သီးသည် အရွယ်ကြီးခြင်း အရသာ ချိုခြင်းနှင့် ဈေးကောင်းရ ခြင်း အကျိုးကျေးဇူးများ ရှိပါသည်။ အစ္စရေးနိုင်ငံရှိ နဂါးမောက်ခြံများတွင်မူ ဟော်မုန်းဆေးများ (ဥပမာ growth regulators ( N-(2-chloro-4-pyridinyl) - N-phenylurea (CPPU) and gibberellic acid ) သုံး၍ ရာသီ မဟုတ် သီးပွင့်စေနိုင်ကြပါသည်။

 

ပေါင်းပင်များကို ထိန်းသိမ်းခြင်း

 

င်းပင်ရှင်းလင်းခြင်းသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ပေါင်းပင်များသည် ရေနှင့်မြေဩဇာကို ခွဲဝေစား သုံးသောကြောင့် နဂါးမောက်ပင်အတွက် လျှော့နည်းစေပါသည်။ပေါင်းပင်များသည် ပုရွက်ဆိတ်၊ ခြစသော ပိုးမွှား များ၊ ငှက်များ နားခိုစရာ ဖြစ်စေပြီး ယင်းအင်းဆက်၊ ပိုးမွှားများက နဂါးမောက်ပင်၏ ပင်စည်၊ အမြစ်များကို ကိုက်ဖြတ် စားသောက် ဖျက်ဆီးတတ်ပါသည်။

ဓာတ်ပုံ - ကျော်နိုင်

 

နဂါးမောက်ပင်တိုင်များ တန်းများအကြား အကွာအဝေးသည် လည်း ပေါင်းရှင်းရန်အတွက် အရေးကြီးသော အချက်တစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ စာရေးသူ၏ ခြံတွင် နဂါးမောက်ပင်နှင့် အသင့်အတင့် ကွာဝေးသော နေရာကို ပင်လုံးပြန့် ပေါင်းသတ်ဆေး ဖြန်းပါသည်။ နဂါးမောက်ပင်နှင့် နီးသောနေရာ များကို လောင်ဆေးပေါင်းသတ်ဆေး ဖြန်းပါသည်။ (သြဂဲနစ် သို့မဟုတ် ဓာတုလွတ် စိုက်ပျိုးသူများအနေဖြင့်လည်း မိမိတို့ အဆင်ပြေသော နည်းလမ်းများဖြင့် ပေါင်းရှင်းနိုင်ပါသည်။ ယခုနည်းလမ်းမှာ စာရေးသူအသုံးပြုသော နည်းလမ်းသာ ဖြစ်ပါသည် - အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ဖြည့်စွက်ချက်)

အင်းဆက်ပိုးမွှားများ

နဂါးမောက်သီးသည် အများသောအားဖြင့် အင်းဆက် ပိုးမွှားရန်မှ ကင်းလွတ်ပါသည်။ နဂါးမောက်ပင်နှင့် အဖူးနုများ၊ အတက်နုများ၊ အသီးအပွင့်တို့ကို သာမက အမြစ်များကိုပါ ကိုက်ဖြတ် စားသောက်တတ်သော ပုရွက်ဆိတ် နှင့်ခြတို့မှစ၍ ငှက်၊ လင်းနို့၊ ကြွက် အစရှိသော သတ္တဝါငယ်များ၏ နဂါးမောက်ကို ကိုက်ဖြတ်စား သောက်ခြင်းပြဿနာလည်း ရှိပါသည်။ ပင်လုံးပြန့်ပိုးသတ်ဆေးများကို အပတ်စဉ်နှံ့စပ်အောင် ဖြန်းပေးရပါမည်။ (အခြား ဓာတုဆေးများကို မသုံးဘဲ ကာကွယ်နှိမ်နှင်းနည်းများလည်း ရှိနိုင်ပါသေးသည်။) နဂါးမောက်ပင်တို့၏ အခြေအနေကိုလည်း အမြဲမပြတ် စောင့်ကြည့်နေရပါမည်။

အဖူးနုများ၊ အတက်နုများ၊ အသီးအပွင့်တို့ကိုကို ကိုက်ဖြတ် စားသောက်တတ်သော ပုရွက်ဆိတ်နှင့်ခြ ဓာတ်ပုံ - ကျော်နိုင်

 

ငှက်၊ လင်းနို့၊ ကြွက် အစရှိသော သတ္တဝါငယ်များ၏ နဂါးမောက်ကို ကိုက်ဖြတ်စား သောက်ခြင်း ဓာတ်ပုံ - ကျော်နိုင်

 

နဂါးမောက်ပင်တွင် ကျရောက်သော ရောဂါများ

နဂါးမောက်ပင်တွင် မှိုရောဂါနှင့် သံချေးပြောက်ကျတတ်သော ရောဂါတို့ကို အများအားဖြင့် တွေ့ရပါသည်။ နဂါးမောက်ပင်၏ ပင်စည်တွင် ရေစုဝေး၍ ပျော့လာပြီး ပုပ်သောရောဂါ ဖြစ်တတ်ပါသည်။ ဘက်တီးရီးယားကြောင့် ဖြစ်ပြီး ရေအလွန် အကျွံ လောင်းခြင်းနှင့် မိုးအလွန်များသော ရာသီတို့တွင် ဖြစ်တတ်ပါသည်။ သံချေးကွက် ဖြစ်သော ရောဂါကိုလည်း တွေ့ရတတ်ပါသည်။ နဂါးမောက်ပင်စည်တွင် မှိုရောဂါကျရောက်ပါက သီးနှုန်းကျဆင်း ခြင်း၊ အသီးမသီးခြင်း ဖြစ်တတ်ပါသည်။ နဂါးမောက်ပင်၏ အလင်းရောင်၊ နေရောင်ခြည် ရရှိမှု၊ လေဝင်လေထွက် ကောင်းမွန်မှုတို့သည် အရေးကြီးပါသည်။

ပင်စည်တွင် ရေစုဝေး၍ ပျော့လာပြီး ပုပ်သောရောဂါ ဓာတ်ပုံ - ကျော်နိုင်

 

နဂါးမောက်သီး သီးခြင်း

နဂါးမောက်ပင်သည် စိုက်ပျိုးချိန်မှစ၍ ရှစ်လခန့်အကြာတွင် စတင်သီးနိုင်ပါသည်။ အပင်သက်တမ်း (၂)နှစ်နှင့် အထက် ကိုင်းရင့်ပြီး စိုက်ပျိုးရေးခြံများတွင် တစ်ဧကလျှင် ၁၀-တန်ခန့် ထွက်နှုန်းရှိပါသည်။ အပင် သက်တမ်း(၃)နှစ်နှင့် ငါးနှစ်အထက် နဂါးမောက်ခြံများတွင် ၁၀-တန်မက ထွက်ရှိနိုင်ပါသည်။ အစ္စရေး၊ မလေးရှားနှင့် ထိုင်ဝမ်နိုင်ငံရှိ စီးပွားဖြစ် စိုက်ပျိုးခြံများတွင် တစ်ဟက်တာတွင် ၁၆၀၀၀-၂၇၀၀၀ ကီလိုဂရမ်ခန့် ထွက်ရှိပါသည်။ ကောင်းမွန်စွာ ဂရုတစိုက် စိုက်ပျိုးထားမှသာ အသီးအရွယ် အစားကြီးခြင်း၊ အရည်အသွေးမြင့်မား ခြင်း စသော အသီးများရပါမည်။ အသီး၏ အလေးချိန်မှာ ၃၅၀ဂရမ်မှ ၈၅၀ဂရမ်ခန့်ရှိပါမည်။ သီးညှပ်ခြွေခြင်းနှင့် မလိုလားအပ်သော ကိုင်းပယ်ခြင်းတို့သည် အသီးအရည်အသွေးအတွက် အရေးကြီးပါသည်။

 

နဂါးမောက်သီး ဆွတ်ခူးခြင်း

နဂါးမောက်သီး ရင့်မှည့်ချိန်သည် စိုက်ပျိုးရာအရပ်ဒေသ၏ ရာသီဥတုကို လိုက်၍ ပြောင်းလည်း ခြားနား တတ်ပါသည်။ ရင့်မှည့်ချိန်သည် အများအားဖြင့် ဇွန်လမှ ဒီဇင်ဘာလအတွင်း ရင့်မှည့်ကြပါသည်။ နဂါးမောက်သီး ကို ရင့်မှည့်ချိန်လိုက်၍ ဆွတ်ခူးခြင်း၊ ရွေးချယ်ခွဲခြားခြင်း ပြုလုပ်ရပါသည်။ စာရေးသူ၏ နဂါးမောက်သီးခြံတွင် နေ့စဉ် အသီးဆွတ်ခူးခြင်း ပြုရပါသည်။ နဂါးမောက်သီးများကို ဆွတ်ခူးပြီးနောက် အေး၍ အရိပ်ရသော နေရာတွင် ထားရပါမည်။ နဂါးမောက်သီးသည် ဆွတ်ခူးပြီးနောက် ထပ်မံရင့်မှည့်ခြင်း မဖြစ်တော့သဖြင့် ရင့်မှည့်ပြီးမှသာ သို့မဟုတ် အချိုဓါတ်နှင့် အက်စစ်ဓါတ်အမြင့်ဆုံး အချိန်မှသာ ဆွတ်ခူးသင့်ပါသည်။ ရင့်မှည့်ပြီးသော နဂါးမောက် သီးသည် ပန်းနီရောင် ရှိပါသည်။ ပန်းပွင့်ချိန်မှစပြီး နဂါးမောက်သီးရင့်မှည့်ချိန်အထိ ရက်ပေါင်း ၄၀မှ ၅၀ ကြာပါ သည်။ နဂါးမောက်သီးကို ရက်၅၀ ခန့်အထိ ထားပါက ပို၍ အရသာရှိသော ချိုသော အရသာရှိပါသည်။ သို့သော် အမှည့်လွန် နဂါးမောက်သီးသည် ရေရှည်ထားသို၍ မရပါ။ ထို့ကြောင့် နဂါးမောက်သီး ဆွပ်ခူးခြင်းသည် သင့်တော် သော မှန်ကန်သော အချိန်ဖြစ်ရန် အရေးကြီးပါသည်။

ၿပီးပါၿပီ။

ဦးကျော်နိုင် BE. Mech, PE (Myanmar Engineering Council )
နွေရာသီ Vocational Training နည်းပညာသင်တန်းများ
& Red Pitaya Wine
အမှတ် စ၂ (၇၁ x ၇၂) ရပ်ကွက်ကြီး ၁၀
ရတနာလမ်း နှင့် သိင်္ဂီလမ်းအကြား
ကားကြီးကွင်းအနီး
ပဒေသာမြို့သစ်
ပြင်ဦးလွင်မြို့

References:
Dragon Fruit by H. P. M Gunasena , Department of Crop Science, Faculty of Agriculture, University of Peradeniya, Sri Lanka