အသုံးပြုနိုင်တဲ့ မြေဖုံးအုပ်ပစ္စည်းများ

မြေဆီလွှာပေါ် ဖုံးအုပ်ပေးသောပစ္စည်းများဖြင့် မြေကို တိုးတက်ကောင်းမွန်အောင်၊ အစိုဓာတ်ထိန်းသိမ်းအောင်၊ ပေါင်းမြက်သက်သာအောင်၊ မြေဆီလွှာအပူအအေးမျှတအောင်၊ မြေဆီလွှာတိုက်စားမှုသက်သာအောင် မြေဆီလွှာကျစ်လစ်မသွားအောင် ဆောင်ရွက်နိုင်သည်။

မြေဆီလွှာပေါ်ဖုံးအုပ်ပေးနိုင်သော ပစ္စည်းများမှာလည်း များစွာရှိသည်။ ချေမွထားသော (၁/၄ မှ ၃ လက်မအရွယ်ရှိ) သစ်ပင်အခေါက်များသည် တာရှည်ခံသော်လည်း ရေကြီးလျှင် ရွေ့လျားမျောပါတတ်သည်။ ဖြတ်တောက်ထားသော (စင်းထားသော) မြက်ခြောက်ကောက်ရိုးနှင့် သစ်ရွက်ခြောက်များကိုလည်း အသုံးပြုနိုင်သည်။ နေရာဒေသလိုက်၍ မြေပဲတောင့်အခွံ (Husk)၊ ပြောင်းဖူးအူတိုင်အကျိုးအကြေ၊ နှမ်းရိုး၊ ပဲမှော်၊ စပါးခွံစသော လုပ်ငန်းခွင်မှထွက်သည့်ပစ္စည်းများကိုလည်း သုံးနိုင်သည်။ လွှစာ၊ ရေဘော်စာ စသည်ကိုလည်း သုံးကြသည်။ ထိုပစ္စည်းများဆွေးမြေ့သွားအောင် ဖြိုဖျက်ပေးသည့်ပိုးများက မြေဆီလွှာမှ နိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်ကို စားသုံးလေ့ရှိသဖြင့် နိုက်ထရိုဂျင်မြေသြဇာကိုထည့်ပေးရသည်။

သစ်ရွက်အစို (အစိမ်း) မြက်စိုများဖြင့် ဖုံးအုပ်ပါက ပါးပါးသောဖုံးအုပ်ရသည်။ ထုထည်ထူသွားလျှင် ကြပ်ပြင်ကြပ်ခဲဖြစ်ပြီး အနံ့ထွက်တတ်သည်။ အထက်တွင်ဖော်ပြခဲ့သော မြေဆီလွှာပေါ်ဖုံးအုပ်ပေးသောပစ္စည်းများ ဆွေးမြေ့သွားသောအခါ မြေဆီလွှာကိုကောင်းမွန်စေပြီး သစ်ပင်အတွက် အာဟာရဓာတ်များကို ပေးစွမ်းနိုင်သည်။ ထိုသဘာဝမြေသြဇာသည် ပူနွေးနေသောမြေဆီလွှာကို အေးမြစေသည်။ မြေဆီလွှာကို ပူနွေးစေသော ဖုံးအုပ်ပစ္စည်းများလည်း ရှိသေးသည်။

အေးသောဒေသရှိ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ခင်းများတွင် မြေဆီလွှာပူနွေးစေရန် ပလတ်စတစ်အမည်းရောင်ကို သုံးရသည်။ ပလတ်စတစ်ကိုအသုံးပြုလျှင် တာရှည်မခံသည့်အပြင် မြေဆီလွှာအတွင်း လေနှင့် ရေစီးဆင်းမှုကို ဟန့်တားသည်။ ပလတ်စတစ်အမည်းရောင်အစား အခြားသောအရောင်များလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ အနီရောင်ပလတ်စတစ်စသည် ခရမ်းချဉ်သီးအထွက်ကို ၂၀ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် ဖရဲသီးအထွက်ကို ၃၅ ရာခိုင်နှုန်းပိုမိုထွက်စေသည်။ အပြာရင့်ရောင်သည် သခွားသီးအထွက်ကို ၂၀ ရာခိုင်နှုန်း တိုးတက်စေသည်။ ပလတ်စတစ်အကြည်စသည် အမည်းရောင်ထက် မြေဆီလွှာကို ပို၍ပူနွေးစေပြီး အမည်းရောင်သည် ပေါင်းမြက်ကို ပို၍ဟန့်တားသည်။

ထို့အပြင် လယ်ယာသုံးအထည်စဖြင့်လည်း မြေဆီလွှာကို ဖုံးအုပ်ကြသည်။ မြေဆီလွှာတွင် လေနှင့် ရေအဝင်အထွက်ကောင်းသည်။ ပေါင်းမြက်ကိုကာကွယ်သည်။ ထို့အပြင် နှစ်ရှည်အပင်များကို ကျောက်စရစ်ခဲကလေးဖြင့်လည်း ဖုံးအုပ်ပေးကြသည်။

ကျောက်စရစ်ခဲဖြစ်ပါက မြေဆီလွှာပေါ်တွင် ၂ လက်မသာ ဖုံးအုပ်ရပြီး သစ်ပင်ထွက်ပစ္စည်းများနှင့်ဖုံးအုပ်ပါက အနည်းဆုံး ၁ လက်မမှ အများဆုံး ၄ လက်မသာ ထူသင့်သည်။ ထို့ထက်ထူသွားပါက ပိုးမွှားရောဂါအတွက် ပွားများရန်၊ ပုန်းအောင်းရန် နေရာဖြစ်သွားနိုင်သည်။

မြေကိုဖုံးအုပ်ပေးမည်ဆိုလျှင် အပင်ခြေကို မြေဖွဖွထားရသည်။ အပင်ခြေကိုထိအောင် ဖုံးအုပ်မထားရချေ။ မြေကို ဖုံးအုပ်ထားပြီးဖြစ်လျှင် ရေပေးသည့်အကြိမ်နှင့် ပမာဏတို့ကို ချင့်ချိန်ရသည်။ ဖုံးအုပ်ထားသောပစ္စည်းများကလည်း ရေကိုစုပ်ယူကြသည်။ ထို့ကြောင့် ရေကို ပို၍ပေးရပြီး ရေပေးသောအကြိမ်ကို လျှော့ရသည်။

ဒေါက်တာချစ်၏ “စားဖို့ စိုက်စို့ ဈေးကွက်တိုးချဲ့ဗျို့ အတွဲ (၁)” စာအုပ်မှ ကောက်နုတ်ဖော်ပြပါသည်။