မတ်ပဲတွင်ကျရောက်တတ်သော ပိုးမွှားများ

       ပဲသည်ဆန်စပါးပြီးလျှင် ဒုတိယအရေးပါသော သီးနှံဖြစ်ပါသည်။ထို့ပြင်မြေဆီလွှာအတွက်လိုအပ်သောနိုက်ထရိုဂျင်ဓာတ်ကိုလည်း ပြန်လည်ဖြည့်တင်းပေးနိုင်စွမ်းရှိပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏70%သောပဲများကို အိန္ဒိယသို့တင်ပို့ရသောကြောင့် နိုင်ငံခြားဝင်ငွေရသော သီးနှံတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။ ထို့သို့သောပဲမျိုးများတွင် မတ်ပဲလည်းတစ်မျိုးအပါအဝင်ဖြစ်ပါသည်။ မတ်ပဲကိုမြန်မာနိုင်ငံတွင် မိုးအကုန်နှင့်ဆောင်းတွင်းပိုင်းများတွင် စိုက်ပျိုးကြပါသည်။မတ်ပဲကို မြေချဉ်ငန် ဓာတ် 5.5မှ7.5အတွင်းစိုက်ပျိုးနိုင်ပြီးဆားပေါက်မြေများနှင့် ဆပ်ပြာမြေများကိုမူ ခံနိုင်ရည်မဲ့ပါသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင် မတ်ပဲကိုပဲခူးတိုင်းနှင့်ဧရာဝတီတိုင်းတို့တွင် အများဆုံးစိုက်ပျိုးပါသည်။

       မတ်ပဲများကိုစိုက်ပျိုးရာတွင် အထွက်ကောင်းသောမျိုးများကိုသုံးပြီး နည်းစနစ်မှန်ကန်စွာစိုက်ပျိုးပါက လွန်စွာအထွက်ကောင်းမည်ဖြစ်ပါသည်။ သို့သော်ဖျက်ပိုးများ၏ အန္တရာယ်ကိုမကာကွယ်နိုင်ပါကလွန်စွာအထွက်နှုန်းနည်းပါးတတ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့်မတ်ပဲတွင် ကျရောက်တတ်သောဖျက်ပိုးများကိုဖော်ပြလိုက်ရပါသည်။

      မတ်ပဲတွင်အဓိကကျရောက်တတ်သောဖျက်ပိုးများမှာ-ယင်ဖြူ၊လှေးပိုး၊ပဲပင်စည်ထိုးယင်၊ငမြှောင်တောင်၊ခူမွှေးရှည်၊ပဲတောင့်ထိုးပိုး၊အစက်အပြောက်ပါပဲတောင့်ထိုးပိုး၊ပဲဖျက်ပိုးလိပ်ပြာ၊ပဲစေ့ထိုးပိုးတို့ဖြစ်ပါသည်။

 ‌     အချို့သောပိုးများကိုစိုက်ပျိုးချိန်တွင်မျိုးစေ့များအား ပိုးသတ်ဆေးဖြင့် လူးနယ်ပြီး ကာကွယ်နိင်သော်လည်း အချို့ပိုးများကိုမူ အကောင်ငယ်စဥ်တွင် ဆပ်ပြာရည်ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရေပန်းအားပြင်းပြင်းဖြင့် ဖျန်းပေးခြင်းဖြင့်လည်းကောင်း ကာကွယ်နိုင်ပါသည်။

ပျက်စီးမှုလက္ခဏာများနှင့်တကွ ကာကွယ်နှိပ်နင်းနည်းလမ်းများမှာ အောာက်ပါအတိုင်းဖြစ်ပါသည်။

      ယင်ဖြူ-အပင်ငယ်စဉ်မှစ၍ ကျရောက်ဖျက်ဆီးတတ်ပါသည်။ ၎င်းတို့သည်ပင်ရည်ကို စုပ်စားတတ်သဖြင့် အရွက်များတွန့်သွားတတ်ပါသည်။ ထို့ပြင်၎င်းတို့သည်အဝါရောင်မိုစေ့ရောဂါကို သယ်ဆောင်လာတတ်ပါသည်။ ၎င်းတို့ကျရောက်ပါက ပဲရွက်များမှာအဝါရောင် ရောင်မညီကွက်ကျားများဖြစ်ပေါ်လာပါသည်။ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ဆိုင်ရာမီသောက်ဇင်၊အဆီတာမီပရစ်၊အေမီဒါကလိုပစ်+ဆိုက်ပါမီသရင်၊ဒိုင်မီသိုအိတ်။

       လှေးပိုး-၎င်းတို့သည်ပန်းပွင့်ချိန်တွင်ကျရောက်မှူများပြီး အပင်၏အရွက်၊အညွန့်၊အဖူးများ၏ပင်ရည်ကိုစုပ်ယူစားသုံးတတ်ပါသည်။အရွက်များတွင် ငွေရောင်အစက်အပြောက်များကိုတွေ့ရတတ်ပြီးနောက်ပိုင်းတွင်အရွက်များ မဲသွားတတ်ပါသည်။ ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ဒိုင်မီသိုအိတ်၊ဒိုင်ရာဇီနွန်၊ကလိုပိုင်ရီဖို့စ်။

      ပဲပင်စည်ထိုးယင်-၎င်းတို့သည်အပင်ပေါက်ပြီးသုံးရက်ခန့်လောက်မှစ၍ ကျရောက်တတ်ပါသည်။ပေါင်းမြက်များမှအဓိကလာရောက်တတ်ပြီး မြေကြီးနှင့်နီးစပ်ရာပင်စည်ထဲသို့ ထိုး‌ဖောက်ဝင်၍နေထိုင်စားသောက်ကြပါသည်။ ကျရောက်ပါကအရွက်များဝါလာပြီးအပင်မှာညှိုးခြောက်သွားတတ်ပါသည်။ပင်စည်တွင်ဖုဖောင်းနေတတ်ပြီးအက်ကွဲကြောင်းများဖြစ်ပေါ်တတ်ပါသည်။ပင်လုံးပြန့်ပိုးသတ်ဆေးများသုံးခြင်း၊မြေကြီးအားကောက်ရိုးဖြင့်ဖုံးခြင်းများဖြင့်လည်း ကာကွယ်နိုင်ပါသည်။ ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ကာဘိုဖျူရမ်၊အဆီဖိတ်၊သိုင်ရာမီသောက်ဇင်။

       ငမြှောင်တောင်-ပိုးလောက်ကောင်ငယ်သည်အရွက်များကို ခြစ်စားပြီးအကောင်ကြီးများသည် အပင်အစိတ်အပိုင်းများကို ကိုက်ဖြတ်စားသောက်ကြပါသည်။ ၎င်းတို့ကျရောက်ပါက အပင်များမှာနွားစားထားသကဲ့သို့ဖြစ်တတ်ပါသည်။ နေ့အချိန်တွင်ခိုအောင်းနေတတ်ပြီး ညအချိန်တွင်သာကျရောက်ဖျက်ဆီးတတ်သောပိုးတစ်မျိုးဖြစ်ပါသည်။ ဖီရော်မုန်းထောင်ချောက်များ၊တမာပိုးသတ်ဆေးများကိုသုံးပြီးနှိမ်နင်းနိုင်ပါသည်။ ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ဆိုက်ပါမီသရင်၊ကလိုပိုင်ရီဖို့စ်။

      ပဲတောင့်ထိုးပိုး-လောက်ကောင်သည်အရွက်၊အဖူး၊အပွင့်များကိုချည်မျှင်ဖြင့်လုံးထွေးကာစားသောက်တတ်ပါသည်။ပိုးပေါက်ဖြစ်နေသောသီးတောင့်အားခွဲကြည့်ပါကအထဲတွင်ဖျက်ဆီးစားသုံးနေသောလောက်ကောင်အားတွေ့နိုင်ပါသည်။ပိုးပေါက်ဖြစ်နေသောပဲတောင့်များအားဖျက်ဆီးပစ်ခြင်းဖြင့်လည်းကာကွယ်နိုင်ပါသည်။ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-အင်မီဒါကလိုပရစ်၊အဆီတာမီပရစ်၊အဆီဖိတ်၊ကလိုပိုင်ရီဖို့စ်။

      ပဲဖျက်ပိုးလိပ်ပြာ- ပိုးလောက်ကောင်များသည် ပဲတောင့်အတွင်းသားကို စားသောက်တတ်ပြီးလက္ခဏာအနေဖြင့် အပေါက်ငယ်‌လေးများကို တွေ့ရတတ်ပါသည်။ ပန်းပွင့်များ၊အဖူးများ၊သီးတောင့်စိမ်းများတွင်တွေ့ရတတ်ပါသည်။ပဲတောင့်များအပေါ်တိုက်ရိုက်ကျရောက်ပါကအထွက်နှုန်းအားလွန်စွာထိခိုက်စေပါသည်။ ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ဒယ်တာမီသရင်။

       ခူမွှေးရှည်-လောက်ကောင်သည်အစိမ်းရောင်တစ်သျှူးသားများကို စားသောက်ပါသည်။ ကျရောက်ပါကအစိမ်းရောင်များပျောက်ပြီးအမှေးပါးသာ ကျန်နေတတ်ပါသည်။ အရွက်များကြွေတတ်ပြီးပင်စည်သာ ကျန်နေတတ်ပါသည်။ အကောင်ကြီးများသည် တစ်ပင်မှတစ်ပင်သို့ ကူးပြောင်းစားသောက်ကြပါသည်။ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-ဆိုက်ပါမီသရင်၊ကလိုပိုင်ရီဖို့စ်။

      ပဲစေ့ထိုးပိုး-ရိတ်သိမ်းပြီးနောက်ကျရောက်တတ်သောပိုးဖြစ်ပါသည်။ပဲစေ့များတွင်ဝိုင်းစက်သောအပေါက်များပြုလုပ်ပြီးအတွင်း၌ ဝင်၍စားသောက်ဖျက်ဆီးကြပါသည်။ လက္ခဏာအနေဖြင့်ပဲစေ့များပေါ်တွင် အဖြူရောင်ဥများ၊အကောင်ကြီးများကို တွေ့မြင်ရတတ်ပါသည်။ နေလှန်းခြင်း၊အဆိပ်ငွေ့မှိုင်းတိုက်ခြင်း၊မဖောက်ထုံးပါးပါးဖြူးပေးခြင်းဖြင့်ကာကွယ်နိုင်ပါသည်။ ကာကွယ်နိုင်သောဆေးများ-အလူမီနီယမ်ဖော့စဖိတ်။

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။