ကျွဲ၊ နွားများအတွက် ဆေးဘက်ဝင် သဘာဝသစ်ပင်များ

၁။ ရှားစောင်းလက်ပတ်

       နေ့လမစေ့ဘဲ သားမွေး(ဝါ) သားလျှောကျသော ကျွဲ ၊ နွားများအတွက် မြေအိုးသန့်သန့်ထဲတွင် ရှားစောင်းလက်ပတ် ( ၂၅ )ကျပ်သား ၊ ထန်းလျက် ( ၂၅ ) ကျပ်သား ၊ ပျားကြီးရည် ( ၅၀ ) ကျပ်သား တို့ကို ရော၍ မီးမျှဉ်းမျှဉ်းဖြင်ံ့ ကျိုချက်ပြီး အအေးခံပါ။ ၎င်းဆေးကို ကျွဲ ၊ နွား အမကြီးများကို ဇွန်းကြီး ( ၃) ဇွန်းခန့် တစ်နေ့ကို ( ၂ ) ကြိမ်တိုက်ကျွေးရပါမယ်။ နွားမဒန်းသားမွေးလျှင် ဇွန်းကြီး ( ၁ ) ဇွန်းခွဲသာသာဖြင့် တစ်နေ့ကို ( ၂ ) ကြိမ် တိုက်ကျွေးရပါမယ်။ အပုပ်စင်ပြီး သားအိမ်အကျက်မြန်ကာ နောက်တစ်သားအတွက် အကျိုးထူးစေပါသည်။ 

       နွားမကြီးများအတွက် ပုံမှန်တိုက်ကျွေးခြင်းဖြင့် သားဆက်နီးစေပါသည်။ နို့ထွက်ကိုလည်း များစေပါသည်။ 

       မီးယပ်ရောဂါကြောင့် ပိန်ချုံးပြီး သားမကြာခဏလျောတတ်သော ကျွဲမ ၊ နွားမများအတွက် ရှာစောင်းလက်ပတ် ၊ စမုန်နက်( မီးသင်းပြီး ) ၊ နှမ်းလှော် ၊ ဆားလှော် ၊ မန်းကျီးသီးမှည့် ၊ ဒန့်သလွန် အမြစ်အုပ်ပိုင်း စသည်တိုကို ( ၁၀ ) ကျပ်သား အညီအမျှယူ၍ ထန်းလျက် ( ၅ ) ကျပ်သား၊ ဘုမ္မရာဇာ ( ၂ ) ကျပ်သား သီးခြားထည့်ကာ ညက်အောင်ကြိတ်ပြီး တေ၍ ဆီးသီးလုံးခန့် လုံးပါ။ နွားမတစ်ကောင်ကို တစ်နေ့ ( ၂ ) ကြိမ် (၇)ရက်ခန့် ကျွေးပါ။ အသားအရေစိုပြေ၍ အမွေးအရောင် ပြောင်းလာပါသည်။ အစားအသောက်ကောင်းလာသည်ကိုလည်း မြင်တွေ့ရပါလိမ့်မည်။

၂။ မရိုးကြီးပင်

       ကျွဲ၊ နွားများသည် တစ်ခါတစ်ရံ လည်မြိုတွင် အကျိတ်ထွက်ပြီး မခံချိ မခံသာဖြစ်ပြီး အသက်ရှူ ကြပ်၍ သေဆုံးသွားတတ်သည်။ 

       ထိုရောဂါဖြစ်နေမှန်းသိလျှင် ရောဂါဖြစ်သော ကျွဲ ၊ နွား၏ နားရွက်နောက်ဘက်သို့ ဆွဲလှည့်၍ နားရွက်ဆုံးသောနေရာနှင့် ပုခုံးမှ (၁) မိုက်ခန့်အကွာနေရာနှစ်ခု ဆုံသည့်နေရာတွင် ကျပ်ပြားဝိုင်းခန့် အရေပြားပေါ်အောင် အမွှေးများကို ကတ်ကြေးဖြင့်ညှပ်ပြီး မရိုးဆေးကို မထူမပါးလိမ်းပေးရမည်။ အကျိတ်နေရာသည် ရွေ့လျားပြီးပျောက်ကင်းသွားစေပါသည်။ မရိုးဆေးသုတ်လိမ်းထားသည့် အနာနှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်ကိုမူ ရိုးရိုးဆီသုတ်လိမ်းထားရန်လိုသည်။ 

       ပေါင်ပုပ်၊ လက်ပုပ်ဖြစ်ကာစ ကျွဲ ၊ နွားငယ်လေးများကို မိုးနှံကိုင်းနှင့် မရိုးကိုင်းကို ရောယှက်ကိုင်ပြီး ရောဂါဖြစ်၍ ရောင်နေသောခြေ (သို့မဟုတ်) လက်နေရာကို နဖာကြိုးကိုင်ပြီး တစ်ဖက်ကကိုင်ပြီး တစ်ဖက်ကမောင်းရင်းနှင့် ကျန်တစ်ဖက်မှ ရိုက်ပေးခြင်းဖြင့် မိုးနှံကိုင်းမှ ဆူးကြောင့် ရောင်နေသောနေရာတွင် ဆူးပေါက်ရာများဖြစ်ပြီး သွေးမည်းများထွက်လာပါသည်။ မရိုးကိုင်းရိုက်မှု့ကြောင့် မရိုးဆေးများကထွက်ကာ ဆူးပေါက်ရာများအတွင်းသို့ မရိုးဆေးများဝင်ရောက်သွား၍ ရောဂါပိုးသေစေကာ ပျောက်ကင်းသွားစေပါသည်။ 

၃။ ကုက္ကိုပင်

       သင်္ဘောကုက္ကိုနှင့် မြန်မာကုက္ကိုလ်( ၂ ) မျိုးရှိသည့်အနက် သင်္ဘောကုက္ကိုသည် ကျွဲ ၊ နွားများအတွက် ဆေးဘက်အဝင်ဆုံးဖြစ်သည်။ 

       ကျွဲ၊ နွား၊ မြင်းများတွင် ပြင်ပထိခိုက်မှု့ကြောင့် မျက်လုံးတိမ်သားစွဲရာမှ မျက်ဝန်း တစ်ခုလုံးသည် ဖြူလာတတ်သည်။ သို့ဖြစ်လျှင် ယမ်းစိမ်းနှင့် ကုက္ကိုစေ့ကို ငါးမူးသားစီ အညီအမျှစု၍ ကျောက်ဆုံတွင် ထည့်ထောင်းပါ။ အဝတ်ပါးနှင့် အမှုန့်ကို စစ်တိုက်ယူရမည်။ ထို့နောက် ကုက္ကိုရွက်ကို ညှစ်၍ ယူထားသော သတ္တုအရည်နှင့်ဆေးမှုန့်ကို ရေဖျော်ပြီး တစ်နေ့(၂) ကြိမ် (၃) ကြိမ် ကွမ်းရိုးဖြင့်မျက်စိအပေါ် ဆွဲ ခပ်ပေးခြင်းဖြင့် တိမ်သလာများ ကွာကျသွားစေပါသည်။ 

       မျက်ဝန်းအရောင်သည်လည်း တဖြည်းဖြည်း နဂိုအရောင်သို့ရောက်သွားပါမည်။ သို့သော် မီးခိုးမှိုင်းများ မျက်စိထဲမဝင်အောင် သတိပြုရမည်။ 

       သွေးနှင့်လေ မကွဲသော မြင်းသရိုက်၊ သွေးဝမ်းကိုက်ရောဂါဖြစ်သည့် ကျွဲ၊ နွားများတွင် စအိုဝ လန်ထွက်လာသည်အထိ ဝမ်းသွားသည်အထိ ဝမ်းသွားချင်၍ ညစ်ထုတ်နေသော်လည်း သွေးတစ်စက်ချင်းသာကျလာပြီး ဝမ်းမလိုက်ဘဲ အရိအရွဲများသာ ကျဆင်းလာတတ်ပါသည်။ ကျွဲ ၊ နွားများမှာလည်း အလွန်ပင်ပန်းလွန်းသောကြောင့် မျက်တွင်းချောင်ကာ ပိန်ချုံးလာတတ်ပါသည်။ 

       ထိုသို့ဖြစ်လျှင် ကုက္ကိုစေ့ကိုလှော်၍ ညက်နေအောင်ထောင်းပြီး ကြောင်ပန်းရွက်ပြုတ်ရည်နှင့် ရေစပ်တိုက်ပေးခြင်းဖြင့် သက်သာပျောက်ကင်းသွားစေပါသည်။ 

၄။ ထိကရုန်းပင် 

       ကုန်းထိကရုန်းနှင့် ရေကထိရုန်းဟူ၍( ၂ ) မျိုးရှိသည့်အနက် ကုန်းထိကရုန်းသည် အလေ့ကျပေါက်သော အပင်ဖြစ်သည်။ ထိကရုန်းဆူပေါက်ပင် လက်တစ်ဆုပ်စာကိုယူ၍ ပဉ္စငါးပါးပါအောင် နှုတ်ယူ၍ ရေစင်အောင် ဆေးပြီး သကြား(၁)ဇွန်းထည့်၍ ရေနှင့်သုံးခွက်တစ်ခွက်တင်ကျိုပါ။ နွေးသောအခါ နွားများတွင် ဖြစ်တတ်သော ဆီးကျန်ရောဂါ၊ ကျင်နီရောဂါ ၊ ကျင်နက်ရောဂါတို့ အတွက် တိုက်ကျွေးပေးလျှင် ပျောက်ကင်းစေပါသည်။ 

       ထိကရုန်းပြုတ်ထားသော အဖတ်များကို ဆီးမကြာခဏသွားသော ကျွဲ၊ နွား၏ ခါးရိုးပိုင်းပေါ်တွင် တင်၍ပွတ်တိုက်ပေးခြင်းဖြင့် ဆီးလွန်ရောဂါကို ပျောက်ကင်းစေပါသည်။ 

၅။ နန်းလုံးကြိုင်ပင် 

       တစ်ခါတစ်ရံ နွားများ၏အရေပြားပေါ်တွင် အကွင်းလိုက်ကွာကျပြီး အမွှေးမပေါက်ဘဲ ပြောင်ချောချောနှင့် ဝဲနာ၊ နူနာများဖြစ်တတ်ပါသည်။ 

       ၎င်းရောဂါအတွက် ဂုံမင်းအသီး(၂၅) ကျပ်သားနှင့် နန်းလုံးကြိုင်အသီး (၅၀)ကျပ်သားတို့ကို မြေအိုးသန့်သန့်တွင်ထည့်၍ အဖုံးလုံအောင်ပိတ်ပြီး (ရွံစေးဖြင့်မံပါ) ဖွဲမီးဖြင့်ကျွမ်းလောင်အောင်ဖုတ်ပါ။ ရရှိသောပြာမှုန့်ကို အုန်းဆီစစ်နှင့် မပျစ်မကျဲရောစပ်ကာ ရောဂါဖြစ်ဖြစ်နေသည့် နေရာကို လူးပေး၊ လိမ်းပေးပါ။ အဖတ်များ၊ အလွာလိုက်ကွာကျပြီး အသားကောင်းများပြန်တက်ကာ အမွှေးများပြန်ပေါက်လာပါသည်။ 

       အနာကိုဆေးမလူးမီ နှီးပြားဖြင့်ခြစ်ထုတ်၍ တမာရွက်ခေါက်ပြုတ်ရည်နှင့် ဆေးကြောပေးပြီး ခြောက်သွေ့အောင်သုတ်ပြီးမှ ဆေးလူးပေးရပါမည်။ 

မှီငြမ်း - ဦးဝင်းဇော် ( သုံးဆယ် ) ၏ တိရစ္ဆာန်ရိုးရာကုထုံးစာအုပ်မှ ကောက်နှုတ်တင်ပြပါသည်။ 

ဆောင်းပါးများ/သတင်းများ ပြန်လည်ကူးယူဖော်ပြလိုပါက "အစိမ်းရောင်လမ်းမှ ကူးယူဖော်ပြပါသည်" ဟုထည့်ပေးပါရန် မေတ္တာရပ်ခံအပ်ပါသည်။