မြန်မာနိုင်ငံတွင် အတွေ့ရများသော နွားမွေးမြူခြင်းဆိုင်ရာ ပြဿနာများ

နွားငယ်ကိုကောင်းမွန်စွာ ပြုစုစောင့်ရှောက်မှုမရှိခြင်း၊ နို့ (၃) ပိဿာပြည့်ဝစွာမတိုက်ခြင်း၊ သားခွဲချိန်စောခြင်း၊ ကောက်ရိုးကျွေး၍ မွေးမြူနေခြင်း၊ အရည်အသွေးမြင့်သော အစာစိမ်းနှင့်ရေကို စားနိုင်သလောက် မထောက်ပံ့ နိုင်ခြင်း

ဇီးရှိနွားမတမ်းများကို ဇီးရပြီးနောက်ပိုင်း အာဟာရပြည့်ဝအောင် ဂရုတစိုက် ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်မှုမရှိခြင်းကြောင့် နို့ပေးသောကာလတိုခြင်း၊ ထုတ်လုပ်မှုလျော့နည်းခြင်းနှင့် နောက်တသားရရှိရန်ခက်ခဲခြင်း

ဇီးရှိနွားမတမ်းများကို အစာနုများစွာကျွေးခြင်းကြောင့် သန္ဓေသားကြီးထွားနှုန်းကိုမထိန်းနိုင်ပဲ မွေးရခက်သော အခြေအနေဖြင့် ရင်ဆိုင်ရခြင်း

အသက် (၂၄) လတွင် နွားကလေးမွေးနိုင်သော နွားမတမ်းနှင့် (၃၆) လမှသာ နွားကလေးမွေးဖွားနိုင်သော နွားမတမ်း၏ ကွာခြားချက်များ

နွားမတမ်းတစ်ကောင် နို့ပေးကာလ တလျောက်တွင် ရရှိနိုင်သောအကျိုးအမြတ်

တစ်ရက်လျှင် နွားနို့ပျမ်းမျှ (၅) ပိဿာ ထွက်ရှိမည်ဆိုပါက−

တစ်ရက် ၅ ပိဿာ နှုန်းနှင့် ရက်ပေါင်း ၃၀၅ ရက်နို့ပေး

နို့တစ်ပိဿာဈေး (၁၀၀၀ ကျပ်)

၅ × ၃၀၅ × ၁၀၀၀ = ၁ ၅၂၅ ၀၀၀ ကျပ် (ပျမ်းမျှတစ်နှစ်ရရှိငွေ)

နွားကလေးမရရှိပဲ အပိုကျွေးရသော အစာကုန်ကျစရိတ်

တနေ့အစာဖို့းကုန်ကျစရိတ် - ၁၅၀၀ ကျပ်

တစ်နှစ်လျှင် = ၁၅၀၀ × ၃၆၅ = ၅၄၇ ၅၀၀ ကျပ်

နို့တစ်သားမှဆုံးရှုံးရသောငွေ + အစာဖိုးကုန်ကျငွေ

၁ ၅၂၅ ၀၀၀ + ၅၄၇ ၅၀၀ = ၂ ၀၇၂ ၅၀၀ ကျပ်

ထို့ကြောင့် ၂ နှစ်နှင့်ကလေးမရနိုင်သောနွားမတမ်းတစ်ကောင်

အတွက် (၂ ၀၇၂ ၅၀၀ ) ကျပ်ခန့်ဆုံးရှုံးမှုရှိနိုင်ပါသည်။

သားစပ်ချိန်တွင် သတိထားဆောင်ရွက်ရမည့်အချက်များ

• သားတင်/သားစပ်မည့် နွားသည် ပိန်လွန်းခြင်း၊ ဝလွန်းခြင်းမရှိစေပဲ ဖော်ပြပါပုံအတိုင်း ရှိရမည်။

• ပိန်လွန်းသော နို့ပေးနွားမများကို စောလျင်စွာ နို့ဖြတ်ပြီး သားစပ်ချိန်တွင် သတ်မှတ်စံနှုန်းခန္ဓာကိုယ်အနေ အထားအတိုင်း ရောက်ရှိအောင် ကျွေးမွေးနိုင်မှသာ နို့ပေးချိန်တွင် နို့ထွက် နှုန်း ကောင်းမည်ဖြစ်ပါသည်။

• သားမွေးပြီး နို့ပေးချိန် (၃) လ ခန့်တွင် နို့ထွက်နှုန်း အမြင့် ဆုံးအချိန်ဖြစ်သလို ခန္ဓာကိုယ် ပိန်လွန်းသော အချိန် ဖြစ်သောကြောင့် သားမစပ်မီ နွားမများကို ဖော်ပြပါ ပုံအတိုင်း ခန္ဓာကိုယ် ရှိဖို့လိုအပ်ပါသည်။